“Het gaat niet om de wedstrijd die je verliest, maar om de kracht die je toont in hoe je ermee omgaat. Elke nederlaag is een kans om sterker terug te komen.”
Een competitie starten met een nederlaag voelt als een valse start, zeker wanneer je als team ambities hebt uitgesproken. Die eerste klap kwam hard aan. Na de wedstrijd tegen Melmac was ik boos en teleurgesteld, en ik zag diezelfde emoties bij mijn teamgenoten. Het voelde alsof we niet hadden waargemaakt wat we kunnen, alsof we onszelf tekort hadden gedaan.
De week daarna, in aanloop naar de wedstrijd tegen SGV in Culemborg, voelde als eindeloos. Ik was ongeduldig. Niet om te bewijzen dat we kunnen winnen voor de ranglijst, maar om te laten zien dat we onszelf kunnen herpakken. Om in de achtervolging te gaan, samen, en te laten zien waar we echt toe in staat zijn.
De eerste helft Dan is het zaterdag 16 november, de dag van de waarheid. De wedstrijd begint en het blijkt opnieuw lastig om direct ons spel te vinden. SGV opent de score en neemt zelfs een 3-2 voorsprong. Maar deze keer blijven we rustig. Ons spel werd beter, aanvallen werden scherper en, belangrijker nog, we begonnen te scoren. Zes van de acht spelers troffen doel in de eerste helft: Marieke, Nienke (2x), Jacco, Gerben (2x), Martijn en Annelieke. Met 3-8 bij rust hadden we niet alleen een comfortabele voorsprong, maar ook het vertrouwen dat we weer op de goede weg waren.
De tweede helft Rust of niet, er was geen sprake van tevredenheid. In de tweede helft wilden we laten zien dat we meer konden. We verhoogden het tempo, bleven met energie en focus spelen, en creëerden nog meer prachtige aanvallen. Toch blijft de afronding een punt van aandacht, want ook deze wedstrijd lieten we kansen liggen. Maar wat wel opviel, was de breedte van het team: 8 van de 11 spelers kwamen tot scoren. Dat collectieve spel leidde uiteindelijk tot een indrukwekkende 5-22 overwinning.
Lessen uit de nederlaag en vooruitblik Deze overwinning voelde als een eerste stap in onze achtervolging, maar we weten dat het hier niet ophoudt. In een eerder wedstrijdverslag heb ik geschreven over de filosofie van de All Blacks over mentale veerkracht. De filosofie van de All Blacks leert ons dat dit niet iets is wat vanzelf gaat; het is een keuze, week in week uit. Kesteren zal de komende weken die mentaliteit moeten blijven tonen, te beginnen met de wedstrijd tegen VIKO, zaterdag 23 november om 15:45 in Vianen
Met deze overwinning op zak en de lessen van de afgelopen weken in ons achterhoofd, zijn we klaar voor wat komen gaat.