Het vorige stukje dateert alweer van even geleden maar nu was het weer zover. Er stond weer een wedstrijd gepland voor het eerste team van de Recreanten van Kesteren. Herkansing tegen Unitas, waar in de zaal ook al tegen werd gespeeld. De wedstrijd begon wat later dan gepland want beginnen zonder een tegenstander is ook zowat. Nederland liet zich weer op zijn best zien met de drukte op de weg! Maar de wedstrijd kon gelukkig toch van start. Nadat een heer van Unitas het eerste doelpunt maakte werd hij vakkundig naar de grond geworpen met een poging hem meteen uit de wedstrijd te helpen. Echter zonder resultaat en met een pleister (maar zonder kusje) kon hij weer verder. Ik heb wel eens ergens gelezen dat je met korfbal vaker stilstaat dan de gemiddelde trein van de NS. Nou dat was deze wedstrijd absoluut niet het geval. Elke keer als de verdediging van Kesteren de bal onderschepte, kwam hij ook weer heel snel terug. De wedstrijd had vele hoogte maar ook dieptepunten. Zo werd er een bijna ingestudeerde doorloopbal mooi afgemaakt na een perfecte aangeef waarna vervolgens een simpele strafworp werd gemist. En als de tegenstander iets meer scoort, dan weet je de uitslag.
Het was een sportieve wedstrijd en er hing een goede sfeer. Hoewel de grapjes die gemaakt werden op de bank grappiger gevonden werden door de dames van de Recreanten dan door de heer van Unitas. De schrijver van dienst laat even in het midden aan wie dat ligt en wat de kwaliteit was van de grappen en grollen.
Over 2 weken gaan de Recreanten hun kunsten laten zien op het recreantentoernooi in Amersfoort. Benieuwd waar ze staan zo richting het einde van het seizoen.
Voor nu supporters bedankt en tot de volgende keer.