Vrijdagavond was de mooiste dag van de week. En je wist het als je naar je vriendjes keek: Hier gaan ze heel wat beleven..
Afgelopen vrijdagavond was het weer zover: hét recreantentoernooi. Ditmaal in Wageningen. Oorspronkelijk bedoeld voor op het veld, maar wegens een typisch stukje Hollands herfstweer werd het hele gebeuren last-minute naar de zaal verplaatst. Geloof niet dat iemand daar rouwig om was.
Puntentelling? Nee hoor. We doen niet aan cijfers. Het enige wat we tellen, is hoeveel mensen nog kunnen bukken zonder te kreunen. En wie er zaterdag zijnbed uit kon komen. Dus de uitslagen zijn wat discutabel en zijn vernomen van de spelers zelf, dus daar kunnen geen waarheden aan worden ontleend.
• Één schitterende overwinning (mogelijk omdat de tegenstander met z’n hoofd bij de derde helft zat),
• Één nobel verlies
• Één gelijkspel
• En een mysterieuze vierde wedstrijd waar niemand de uitslag van wist.
Een paar kleine hoogtepunten (en vooral dieptepunten)
• De winst was tegen Arena
• Een gemiste strafworp
• Goede techniek doorloopballen maar mist nog wat oefeningen in de afronding
• Kneiterstrakke pass met als uitkomst een doelpunt
• En drie trouwe toeschouwers die dapper bleven kijken.
Geen puntentelling, geen scheidsrechter, nauwelijks scoren, maar wél: zweet, slappe spieren, slechte grappen en een betere derde helft.
Op naar een volgend toernooi.